Laatst zag ik een verhuisbusje rijden met daarop de reclameslogan: ‘Huren is milieubewuster.’ Zeker, het privé aanschaffen van een busje voor één verhuizing is niet erg duurzaam. Een nog absurder reclame slogan is: ‘CO2 neutraal vliegen met KLM om de klimaatdoelen te halen.’ Misleidende reclame die inspeelt op het steeds groter wordende besef dat we het milieu aan het verkloten zijn. Zonder een daadwerkelijke bijdrage te leveren aan de oplossing hiervan.

Natuurlijk zijn er oprechte initiatieven die niet door commercie zijn ingegeven. Die doen een beroep op zelf nadenken en eigen verantwoordelijkheid. Die raken je persoonlijke leef­wereld: minder vlees eten, minder vliegen, minder lang douchen, noem maar op.
Maar weinigen durven te zeggen: niet, in plaats van minder. Dus: geen vlees, niet vliegen, geen douche; maar het ouderwetse washandje, et cetera.

In die hele discussie over het rijtje duurzaam minder dit en minder dat, ontbreekt er één belangrijk item. Kinderen. Ik roep al jaren: “Dat veel te veel problemen zijn ontstaan, doordat wij met te veel mensen op deze aardkloot rond hobbelen.” Waarom zou je meer dan twee kinderen willen grootbrengen? Gewoon, niet meer dan jezelf en je partner reproduceren. Ook dan zal de wereldbevolking nog toenemen, alleen minder drastisch. Wellicht kan de natuur deze bevolkingsgroei wel aan.
Om de aankomende milieuramp te stoppen doe ik een vergaande oproep: laten we de hand in eigen boezem steken. De verantwoordelijkheid nemen voor wat de werkelijke oorzaak is van de overbevolking die onze aarde uitput. Ons daarom, als tweetal, niet meer vermenigvuldigen. Laten we op vrijwillige basis aan één-kind-politiek gaan doen.

Misschien zelfs ons voorlopig helemaal niet meer voorplanten. Maar via pleegzorg of adoptie een kinderwens vervullen. Uit eigen ervaring weet ik dat dit prima te doen is.