Vrijdag 29 december de laatste rit van het jaar. Hoewel de Dagbehandeling open is in de vakantie, heb ik alleen Pietje en Allie in de auto. Een korte rit dus. Op de radio heb ik de top 2000 aanstaan. In mijn binnenspiegel zie ik dat Pietje aan het wegdommelen is.
Op plaats 345 staat Time van Pink Floyd. Een nummer dat met een kakofonie van klokken en wekkers begint. Ik zet de radio heel hard en roep boven de herrie uit: hé wakker worden jij. Pietje kijkt verschrikt op met grote open ogen en een brede grijns op zijn gezicht. Als we voor een rood licht staan te wachten is er net die prachtige drumpartij. Met mijn mond trrm trrm trrm ik mee en met mijn handen roffel ik op het stuur. Allie naast mij doet mijn trrm-en na. Als even later de drumpartij nog een keer voorbij komt, roep ik: daar gaan we weer. Allie roffelt nu ook met haar handjes op het dashboard voor haar en Pietje trrrm-t hard mee achterin.
Goed gemutst springt Pietje klaarwakker in de armen van zijn vader. Klaar om ook het nieuwe jaar in te springen. Nadat Allie thuis is afgezet, voelt het alsof ik nog tijd over heb. Ik rij naar de autowasstraat, tijd voor een poetsbeurt.
Opdat we maar fris het nieuwe jaar in gaan.