Wegvaren om zes uur, een tochtje van met donker weg en met donker weer thuis, is elke keer weer bijzonder. De laatste maanden vaar ik dit rondje met Just. Om elkaar niet te verblinden en om niet te worden gezien varen we zonder verlichting. Eigenlijk is het niet toegestaan om in het donker de plassen op te gaan. Zolang we geen overlast geven wordt het al jaren gedoogd. Varen in het donker met golven is overigens wel de ultieme balansoefening.
Soms kunnen we niet meer dan 10 meter van elkaar varen. Een andere keer kan je elkaar op 50 meter afstand nog steeds zien. Afhankelijk van het weer, de bewolking en de maanstand is het duister donkerder of lichter.
Just heeft een crème-bruin neopreen peddeljack met geïntegreerd spatzeil. Zijn toga noemt hij dat. Opvallend in het donker, niet dus. De zwarte glinstering van zijn boot trekt meer mijn aandacht als ik hem in het donker probeer te ontdekken. Ook de hekgolven die wit opglinsteren in het maanlicht verraden zijn positie. Een paar meter voor die glinstering zie ik iets dat op een kano lijkt. Zijn crème kleurige bovenlijf valt juist weg tegen het grijze water.
Zes uur vanavond app ik naar Just. Ik ben van plan er iets eerder te zijn, antwoordt hij mij. Zes uur wegvaren oké, is mijn respons. Op tijd wegvaren, een dingetje bij Just. Even voor zessen zit ik in mijn boot en dobber voor de steiger. Het instappen ging net goed. De duimen willen niet meer echt mee doen, waardoor ik bij het instappen bijna kopje om ga. Het spatzeil vastmaken om de kuiprand doet zeer. Pijn die na verloop van tijd wel weer verdwijnt met het voorwaarts peddelen.
De boot en peddel van Just liggen op de steiger, hijzelf is nog in de kleedkamer. Om exact één minuut over zes verplaats ik zijwaarts naar de steiger. Met mijn peddel trek ik de boot van Just het water in. Zo voorzichtig mogelijk om er geen water in te laten klotsen. Even later staat hij op te steiger in zijn spookachtige toga te zwaaien met zijn peddel en roept; hé, hier met mijn boot…
Nu steekt zijn crème-bruine outfit wel af tegen de zwarte bomenrij bij de steiger. En is zijn gespeelde woede duidelijk zichtbaar.