Koffie met gebak vooraf aan het chauffeursoverleg. Een van de chauffeurs is 12,5 jaar in dienst. Er is niet alleen gebak, ook brengen kinderen een grote bos papieren bloemen, tekeningen en een slinger met lieve teksten tijdens het koffiefeestje.
Tjeempie, ik ben nog maar een jaar invalchauffeur. Het afgelopen jaar heb ik mij regelmatig verwonderd. Hoe vaak moet de jubilaris zich de afgelopen jaren wel niet verbaasd hebben.
Zo verwonder ik mij er over hoe ik gehecht raak aan de kinderen. Ik zelfs teleurgesteld ben als zij niet meer in het vervoer zitten en ik door het onregelmatige werken geen afscheid heb kunnen nemen. Ik hoop dat over 11,5 jaar ik nog steeds die onbevangenheid voor hen heb.
Er werken meer dan 60 mensen op de Dagbehandeling. Slechts twee daarvan zijn man, één andere invalchauffeur en ik. Hierover kan ik mij verbazen en voel me er soms erg ongemakkelijk bij. Gesprekken over rimpels, make-up, pelikaanarmen, borstvoeding en de onderlinge verstandhoudingen blijf ik lastig vinden om mee te omgaan.
Mijn collega’s zullen zich vast ook over mij verbazen. Ik vergeet regelmatig mijn koffiekopje in de afwasbak te zetten of mijn stoel aan te schuiven bij het weggaan. Of vertoon nog erger einzelgänger gedrag. Ja roept u maar…
Als individueel werkend kunstenaar heb ik mij deze collegialiteit nooit zo goed eigen gemaakt. Daar heb ik nog 11,5 jaar de tijd voor.