September en 30 graden Celsius wie had ooit gedacht. De airco in de auto kan daar niet tegenop. Op weg naar huis vallen de kinderen één voor één in slaap.
De moeder van Allie vraagt aan mij of ik dat niet kan voorkomen. Allie slaapt namelijk ’s avonds zo slecht na een tukkie in de middag. Helaas, hoe hard ik de kinderliedjes ook op zet, tegen deze zinderende en slaapverwekkende hitte is weinig te doen.
Op de groep zijn ze ook in een zomerse stemming. Bijna elke dag krijgen de kinderen een ijsje. Pietje vraagt ‘s ochtends al bij instappen om een ijsje. Hij praat wat moeilijk dus ik begrijp hem in eerste instantie niet. Ik versta een wijsje, vraag welke cd hij wil horen en vraag me af waarmee we gisteren geëindigd zijn. Het noemen van deze cd is geen antwoord op zijn vraag. Nee, ij-ij-ij ijsje is zijn reactie. Hij gaat ermee naar bed en staat er mee op lijkt het wel.
Marietje geeft mij bij het ophalen uit de groep trouwhartig een hand. Een lief gebaar, alleen nu niet. Ik voel een klef plakhandje schuren in mijn hand. Na het dagelijkse ijsje is zij in de zandbak gaan spelen.
Bang dat ik met mijn zweterige hand geen grip heb op het stuur hoef ik niet te zijn.
roboodt